ZussieLiefde

Een paar dagen geleden was mijn lieve zussie jarig.

Familieleden hoeven niet automatisch elkaars beste vrienden te zijn. 'Familie krijg je, vrienden maak je'.
Ik prijs me dan ook zeer gelukkig; ik kan vol overtuiging zeggen dat mijn zussie ook één van mijn beste vriendinnen is!

Ik hoop dat we tot in het bejaardentehuis van elkaars gezelschap mogen genieten. En dat we daar, met kunstgebitbekkies, nippend aan een advocaatje met slagroom (wat we tegen die tijd natúúrlijk lusten), de leukste, meest gênante, verdrietigste, mooiste, meest lachwekkende en meest memorabele momenten uit onze levens gezamenlijk mogen ophalen!

'ZussieLiefde'
Prijs op Aanvraag

Om mijn zussie te feliciteren met de start van haar nieuwe levensjaar heb ik deze 'ZussieLiefde' armband gemaakt. Het idee voor het ontwerp en de halve, zilverkleurige armband heb ik via een leuke sieradenwebsite verkregen. De kleuren heb ik geïnspireerd op de garderobe van de jarige job.

'ZussieLiefde'
Prijs op Aanvraag

Om de armband om te kunnen doen, dien je de zilveren verdeler te verschuiven, zodat de lus van de leren veters groter/kleiner gemaakt kan worden. (Het omdoen is een handigheidje, waar je in het begin een beetje hulp bij nodig kan hebben.)

'ZussieLiefde'
Prijs op Aanvraag

De omtrek van deze 'ZussieLiefde' armband is 19cm. Maar dit kan, net als de kleur, eenvoudig anders worden uitgevoerd.


Nogmaals van Harte Gefeliciteerd lief zussie!!

Inspiratie, adem van de geest

Zondagmiddag, half vier. In een zonnig, klein dorpje in Zuid-Frankrijk zitten een man en vrouw op klapstoeltjes op de stoep voor hun huis. Ik schat ze tweede helft tachtig. De man heeft een typisch franse baret op, er sprieten wat grijze haren onder vandaan. De vrouw draagt haar schort. Uit de wat ingevallen mondjes maak ik op dat ze beiden niet al hun tanden meer bezitten.
Ze zitten en kijken. Naar auto's, inzittenden, wandelaars die voorbij gaan. Zwijgend nemen ze waar.
"Bonjour", zeg ik. De vrouw geeft me een "Bonjour" terug. De man knikt vriendelijk.
Ik loop door en zij kijken me hoogstwaarschijnlijk na.

We leven in een hectische tijd. Een tijd waarin multitasken een must is, offline zijn niet meer bestaat. "Druk" een standaard antwoord is geworden op de vraag hoe het met iemand gaat en alles wat je doet succesvol, memorabel en geweldig moet zijn.

Dit is opzich niet verkeerd. Ik kan zelf intens genieten van hard werken, presteren en mijn grenzen opzoeken. Maar zo nu en dan is het tijd voor een pauze. Tijd om even rust te nemen. Tijd om vanaf een klapstoeltje de wereld waar te nemen. En verder niks.

Het mooie is, dat met het nemen van rust er ook weer ruimte in je hoofd komt. Je krijgt nieuwe inspiratie. Je bedenkt plannen, ziet oplossingen, krijgt ideeën, maakt voornemens voor de toekomst.
Inspiratie is niet voor niets de adem van de geest!

Tijd voor een tegeltje aan de wand met de uitspraak: 'Ontspanning is even belangrijk als Inspanning'.

Groetjes uit Frankrijk en al vast een ontspannen Pinksterweekend gewenst!